ارائه ی مدل جامع شاخص رضایت دانشجویان ایرانی با رویکرد تلفیقی مدل سازی ساختاری تفسیری و مدل سازی معادلات ساختاری

نظام آموزش عالی به عنوان یکی از مهم ترین ارکان هر جامعه به منظور توسعه و پیشرفت شناخته می شود. دانشجویان به عنوان مهم ترین ورودی این نظام، نقش ویژه ای را در دگرگون ساختن سرنوشت کشور ایفا می کنند. امروزه با افزایش تعداد دانشگاه ها و وضعیت خاص کشور در مواجهه با بحران های داخلی و خارجی، توجه به رضایت دانشجویان و جذب و نگهداشت آن ها بیش از پیش مورد توجه محققان و مدیران سطوح عالی قرار گرفته است. با وجود تلاش های انجام شده، تا کنون به طور جدی به این موضوع نگریسته نشده است، به طوری که کشور ایران سالانه هزینه ی هنگفتی را به علت خروج دانشجویان نخبه ی خود متحمل می شود. بنابراین، نیاز به نقشه ای جامع، که بتواند مدیران و استراتژیست های سازمان را در این راستا راهنمایی کند احساس می شود. هدف از این تحقیق ارائه مدلی جامع از نحوه ی ارتباط میان شاخص ها تشکیل دهنده ی رضایت دانشجو و در نهایت ایجاد وفاداری است. به این منظور در این پژوهش با ترکیب روش های کیفی و کمی ضمن ارائه ی روشی نو در ساخت مدل، مدل شاخص رضایت دانشجویان ایرانی تدوین شد. به این منظور 384 پرسشنامه در میان دانشجویان پنج دانشگاه مادر منطقه هفت وزارت علوم توزیع شد. بر اساس نتایج تحقیق "کیفیت درک شده" و سپس "تصویر سازمان" و "مدیریت ارتباط با مشتری" بیشترین تأثیر مسقیم را بر رضایت دانشجو دارا می باشند. همچنین "تصویر سازمان"، "رضایت دانشجویان" و "اعتماد" به عنوان تأثیرگذارترین عوامل در ایجاد وفاداری در دانشجویان شناخته شدند.